Als afsluiting op de vele interviews die op 17 en 18 februari hebben plaatsgevonden tijdens de ‘alternatieve Brusselreis/interviewdagen’, werd er een activiteit georganiseerd voor alle trackleden. De derde activiteit van dit West Wing-jaar ging over het onderwerp dekoloniseren met daarbij een focus op het dekoloniseren van (internationaal) beleid. Deze activiteit vond plaats in samenwerking met moderator Kiza Magendane en sprekers hoogleraar Thea Hilhorst, afdelingshoofd Maatschappelijk Middenveld en Onderwijs bij directie DSO (BZ), Jeroen Kelderhuis, en coördinator van KUNO, Peter Heintze.
De centrale vraag die werd besproken door de aanwezigen was: vanuit welk perspectief wordt internationaal beleid geschreven? Door middel van de dialoog tussen de verschillende sprekers, kregen de leden meer te weten over wat dekoloniseren in de theorie en de praktijk (o.a. binnen het ministerie) nu precies inhoudt. Naast de input van Kiza, Thea, Jeroen en Peter, kregen de leden ook de gelegenheid om deel te nemen aan de dialoog.
De dialoog tussen de verschillende sprekers heeft de leden veel inzichten gebracht over het dekoloniseren van internationaal beleid. Zo stelde een van de leden van track DDE de vraag hoe de sprekers dachten over het beleid rondom Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking, wat vaak gekoppeld is aan het Nederlandse bedrijfsleven. Voor de beleidsvraag van DDE is dit namelijk een belangrijk component, waarbij het bewustzijn van het perspectief waarmee buitenlands beleid wordt geschreven van groot belang is.
Wat er nog meer wordt verstaan onder ‘dekolonisatie’ van beleid is nog een nodige bron van discussie. Als het bijvoorbeeld gaat over de autonomie van het desbetreffende land, is het duidelijk dat geen enkel land ervan houdt om door anderen met een opgeheven vingertje iets opgelegd te krijgen. Het gaat dus deels over de vraag hoe Nederland de autonomie van een land en bevolking, afweegt met eigen belangen.
In hoeverre gaan wij onze belangen en beleid uitoefenen in het internationale speelveld? Dekolonisatie vergt in deze zin bijvoorbeeld het lokaliseren van beleid, waarbij organisaties op lokaal niveau met lokale en nationale doelstellingen aan de slag gaan. Vanuit deze hoek kunnen deze worden ‘gestreamlined’ met Nederlandse beleidsdoelstellingen. Een voorbeeld vanuit track DAM is onderwijs voor meisjes in Afghanistan. Bij het lokaliseren van beleid gaat de track in gesprek met onderwijsinstanties die lokaal aanwezig en betrokken zijn. De afweging die hierbij echter vaak gemaakt moet worden is dat Nederland graag van ‘elke cent’ precies wil weten waaraan het besteed wordt. Een discussie die hieruit ontstaat heeft dus betrekking op de vraag: in hoeverre willen wij de controle behouden over het geld wat immers, ‘het belastinggeld van de belastingbetaler is’.
Dit soort ingewikkelde inzichten en vraagstukken zijn tijdens de activiteit naar voren gekomen en besproken. Wij willen de sprekers en leden hartelijk bedanken voor hun actieve participatie en scherpe vragen.